رفتارشناسی سیاسی

این چند ماهه بعد از انتخابات فرصتی از رفتارشناسی سیاسیون به دست داده است. در شرایط عادی و معقول معمولا همه چیز بر سرجای خود قرار می گیرد و آب هم از آب تکان نمی خورد اما هنگام بحران و عسرت است که من واقعی بیرون می افتد و مرد سیاست خود را بر ملا می کند.

آنچه که باعث نگارش این مطلب شد سخنان اخیر آقای محمد یزدی است که موجی از اتهام و افترا را نصیب اصلاح طلبان و حتی هاشمی نموده است. از صحت و سقم گفته های او سخنی به میان نمی آوریم اما از دوگونه جوابی که به او داده شده است یکی متعلق به آقای مهدی کروبی است و دیگری آقای هاشمی.

مهدی کروبی پس از پاسخ به یزدی درباره استقبال مردمی اش و دعوت به دفاع از حقوق مردم به چند مورد از سوابق محمد یزدی می پردازد که مربوط به رد صلاحیت مرتضی الویری، پیشنهاد او درباره ریاست قوه قضاییه برای هاشمی و دست آخر هم لاستیک دنا و جنگلهای شمال و پسرش است. افشاگری و بی باکی از ویژگیهای اصلی این سخنان است. شخصیت مهدی کروبی را نیز می توان به همین دو صفت خلاصه نمود. آن نامه معروفی که پرده از جنایات کهریزک برداشت و برگ زرینی را در کارنامه او به جای گذاشت که علیرغم رجزخوانیهای اژه ای مبنی بر دادگاهی نمودن او ره به جایی نبرد و رسوایی جنایتکاران را در پی داشت. هنوز هم اعتقاد دارم در کنار کسانی مثل غلامحسین کرباسچی و عطالله مهاجرانی می توانست کشتی جمهوری اسلامی را به سلامت به ساحل برساند.

اما هاشمی که به نظر من تنها مرد اول میدان سیاست دوران معاصر ماست؛ سخن را به گونه ای دیگر گفته است و انگار به صورت رمز" سالها است که جواب من به آقای یزدی درخواست شفا برای ایشان است و ارسال سلام"  شاید این ارسال سلام اشاره به آیه 63 سوره فرقان  است که می گوید ... و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما. نکته همین جاست که او هیچ وقت سخن به دراز نگفته است یا حتی می خواهم بگویم جز در این اواخر و موارد اندک سخن دقیق هم نگفته است. سرشت یک سیاستمدار به نظر من همین است باید گزیده گوید موجز و مبهم و البته که او به درستی از عهده این بر آمده است. عنان از کف نداده و سخن به ملایمت و زیرکی گفته است. هنوز هم استاد است و دیگرانی! باید که در محضر وی شاگردی عالم سیاست کنند.

دوست دارم در مورد دیگرانی هم حرف بزنم :

میرحسین موسوی که نامش برای ما ناآشنا بود تا همین قبل از 22 خرداد 88. وقایع اخیر نشان داد سکوتش در این 20 سال نه از سر بیخودی و بی حالی بوده است که او همانگونه که در مناظره گفت مرد میدان است حتی در زیر صفیر توپ و گلوله تانک دشمن. رفتارش، بیانیه هایش و حرفهایش نمودار یک ایرانی گاندی گونه است. تاکیدی که بارها بر مبارک بودن حوادث اخیر در بیانیه هایش آورده است بی گمان بازتابنده امیدی در میان جامعه است که رخوت و سستی را از مردم به خصوص جوانان  می زداید و به نظر من این آن داروی درمانگر وضعیت اجتماعی کشور ماست. باشد که به آرزویش برسد.

می رسیم به سید محمد خاتمی رییس جمهوری که محبوبیتش وابسته به مقامش نبود و نیست. آن روز که به نفع میرحسین موسوی از کارزار انتخابات 88 کناره گرفت چه کسی گمان می کرد شب بعد از انتخابات به جنسی غیر از ملاحت و مهربانی نیاز است؟ چه کسی می دانست که در این راه پایمردی تک تک نخبگان و مردم نیاز است که به لطف خدا همانطور که باید شد. سید محمد خاتمی نشان داد که اگر سر اصلاحات نمی تواند باشد اما قلب اصلاحات از آن اوست و وجودش مایه لطف و مهربانی است.

در طرف دیگر:

گویی همگان استراتژی واحدی دارند مثل اینکه در فوتبال مربی به اعضای تیمش گفته باشد تا می توانید ناسزا بگویید و حریفان را ضربه بزنید، حتی می توانید توپ را با دست وارد دروازه کنید. کاری که در این چند ماه از طرفداران دولت دیده ایم چیزی جز این نبوده است. در ابتدا با اتهام، افترا، تهدید و ارعاب و نادیده گرفتن رخدادها و دروغ خواندن اتفاقات اخیر سعی در کتمان داشتند  و نهایتا دست یازیدن به چادر سر کردن معترضان، پاره کردن عکس امام و ناسزا گفتن در منابر می کوشند آب رفته را به جوی بازگردانند و چه غافلند !!!

باز می گردم به اردوی اصلاح طلبان:

از میان همه این هیاهوها دلم برای سعید لیلاز و محمد عطریانفر پر می کشد انصافا. تا آنجا که من می دانم شخصیت آنها سیاسی نیست بیشتر کار و تحلیل اقتصادی دارند و به همین دلیل چندان در مورد آزادیشان کوششی نمی شود و سخنی به میان نمی آید. نمی دانم جرمشان چیست و به کدامین گناه باید در زندان باشند؟ آیا سعید لیلاز تنها جرمش این نیست که گفته بود 288 میلیارد دلار سهم دولت از خصوصی سازی اصل 44 خواهد بود و از دولت تقاضا داریم در مورد نحوه این خصوصی سازی دقت لازم را داشته باشد؟

خدایا!  اخلاص!

 

پ.ن1: می دانم که شیوه نگارش ممکن است چندان تخصصی نباشد یا حتی دلچسب اما وقتی سر زیر آب می کنم دیگر نمی دانم کجا سر بر می کنم. یادی می کنم از حضرت شیخم به خاطر عروجش.

نظرات 2 + ارسال نظر
شازده خانوم پنج‌شنبه 3 دی 1388 ساعت 11:35 ق.ظ http://shazdekhanoom.blogsky.com

امروز رو به راه نیستم
فقط خواستم حالی پرسیده باشم

[ بدون نام ] شنبه 5 دی 1388 ساعت 02:37 ق.ظ

سلام بر یار تفنگدار قدیمی
حالت چطوره؟

سلام.

ممنون.
تفنگی نداشته ام و اگر هم می داشتم الان کنار می گذاشتم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد