باز گردد عاقبت این در؟ بلی! | | رو نماید یار سیمین بر؟ بلی! |
ساقی ما یاد این مستان کند؟ | | بار دیگر با می و ساغر؟ بلی! |
نوبهار حسن آید سوی باغ؟ | | بشکفد آن شاخههای تر؟ بلی! |
طاقهای سبز چون بندد چمن | | جفت گردد ورد و نیلوفر؟ بلی! |
دامن پر خاک و خاشاک زمین | | پر شود از مشک و از عنبر؟ بلی! |
آن بر سیمین و این روی چو زر | | اندرآمیزند سیم و زر؟ بلی! |
این سر مخمور اندیشه پرست | | مست گردد زان می احمر؟ بلی! |
این دو چشم اشکبار نوحه گر | | روشنی یابد از آن منظر؟ بلی! |
گوشها که حلقه در گوش وی است | | حلقهها یابند از آن زرگر؟ بلی! |
شاهد جان چون شهادت عرضه کرد | | یابد ایمان این دل کافر؟ بلی! |
چون براق عشق از گردون رسید | | وارهد عیسی جان زین خر؟ بلی! |
جمله خلق جهان در یک کس است | | او بود از صد جهان بهتر؟ بلی! |
من خمش کردم ولیکن در دلم | | تا ابد روید نی و شکر؟ بلی! |