...

پ.ن1:  با این وضعیت به هم ریخته؛ اگر این روزها کسی مدعی شود که امام زمان (ع) است چه می کنیم؟

پ.ن 2: این پاییزها که می آیند همگی بوی فراق دارند. یاد آن کسی می کنم که وقتی رفت خیلی چیزها را هم با خود برد. – این پاییز هم بی تو، یادت باشد-

پ.ن 3: تلاقی ماه رمضان با این پاییز که غریب است عجیب حالم را دگرگون کرده است. ماه رمضان را هم مثل نوروز می پاییم و حفظ می کنیم حتی اگر کسانی بخواهند آنرا به حساب شخصی شان واریز کنند. برای دعای سحر، نماز صبح رمضان، مناجات شجریان، خرما و چای دم افطار و... برای گریه کردن دلم تنگ شده است. هیچ وقت مثل این ماه مشتاق آمدن رمضان نبوده ام. حس می کنم اتفاقی در حال وقوع است؛ مهم.   

پ.ن 4: بعد از مدتها گذرم به باغرود نیشابور افتاد. جلوه ای از بهشت بود. صدای آب روان و پرندگان، باغ پرگل، درختهای خم شده از میوه و... جای مولوی خالی.

پ.ن 5 : کسی می خواستم از جنس خود که او را قبله سازم و روی بدو آرم که از خود ملول شده بودم؛ تا تو چه فهم کنی از این سخن که می گویم از خود ملول شده بودم... فیه ما فیه.