روزانهها
همه- زهرا امیر ابراهیمی کاری از محسن نامجو
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- مجید 148
بایگانی
- فروردین 1393 2
- بهمن 1392 1
- آذر 1391 1
- دی 1390 1
- بهمن 1389 2
- دی 1389 1
- اسفند 1388 2
- بهمن 1388 1
- دی 1388 1
- آذر 1388 1
- آبان 1388 1
- مهر 1388 1
- مرداد 1388 1
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 3
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 1
- بهمن 1387 1
- دی 1387 1
- آذر 1387 2
- آبان 1387 2
- مهر 1387 1
- شهریور 1387 2
- مرداد 1387 1
- تیر 1387 2
- خرداد 1387 1
- اردیبهشت 1387 4
- فروردین 1387 2
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 3
- دی 1386 2
- آذر 1386 2
- آبان 1386 1
- مهر 1386 3
- شهریور 1386 3
- مرداد 1386 2
- تیر 1386 2
- خرداد 1386 3
- اردیبهشت 1386 2
- فروردین 1386 3
- اسفند 1385 1
- بهمن 1385 3
- دی 1385 4
- آذر 1385 4
- آبان 1385 3
- مهر 1385 1
- شهریور 1385 1
- مرداد 1385 1
- تیر 1385 3
- خرداد 1385 5
- اردیبهشت 1385 4
- فروردین 1385 2
- اسفند 1384 5
- بهمن 1384 2
- دی 1384 2
- مهر 1384 3
- شهریور 1384 3
- مرداد 1384 4
- تیر 1384 5
- خرداد 1384 10
- اردیبهشت 1384 2
- فروردین 1384 3
- اسفند 1383 5
آمار : 258750 بازدید
Powered by Blogsky
آرزو بر جوانان عیب نیست
اگر روزی توانا شدید که چرخ زمان را برگردانید؛ دوست داشتید جای چه شخصیتی در تاریخ بودید؟
پ.ن1: یکی از آن شخصیتهایی که دوست دارم باشم؛ سربازی است در جنگهای صلیبی. به این شاخ و شانه کشیدنهای فعلی ربطی ندارد. این فقط بیان یک آرزوست.
پ.ن2: این یکی از نوشته های خوب من است. توصیه می کنم یک بار دیگر بخوانیدش. برای این روزها بد نیست مخصوصا پی نوشتهای آن.
مجید
دوشنبه 14 آبان 1386 ساعت 12:23 ق.ظ
من دوست داشتم جای ریچارد دپتون میبودم
اصلا هم ربطی به این شاخ و شانه کشیدنهای فعلی ندارد
:-) جیگرتو!!
من دوست داشتم جای یکی از اون زن هایی بودم که وقتی شیخ صفی الدین مجلسی می گرفتند و در اون به بحث با شاگردانشون می پرداختند یا وعظ می کردند ؛ بالای تالار و تو اون حجره های مخصوص می نشستند...
بعضی وقت هام دوست دارم جای کیمیا خاتون بودم
جای خدا
دل خوش سیری چند!؟
همه چی اوکی شدْْ!!!!؟
همین "دل خوش سیری چند؟!" هاست که مرا از آنچه در نظر گرفته ام منصرف می کند ...
مانده هنوز راه...
طاقت بیاور برادر.
من دوست داشتم «آدم» بودم!
هیچ ندانم من ازین خاطره ها
کاش بودم من ازآنها به جدا...
ما دلشدگان خسرو شیرین پناهیم
ما کشته ی آن مه رخ خورشید ...
گفتند یافت مینشود جستهایم ما
گفت آنک یافت می نشود آنم آرزوست..
الحمدالله اینقدر حسرت و کم و کاست تو تاریخ ایران زیاده که سخت بشه اسم یک نفر رو گفت ! اما همیشه دوست داشتم جای خوارزمشاه بودم ! تا اون اشتباهات مرگبار رو نمی کردم !
سلام
هیچ وقت دلم نخواسته جای کسی باشم ...
آرزو بر جوانان عیب نیست زیرا اینان همان هایی هستند که حقیقت زندگی را درک نکرده اند!